Gebed voorafgaand aan het gebed
Door Desmond Tuto en Mpho Tutu
Ik wil bereid zijn te vergeven
Maar ik durf niet te vragen om de wil te vergeven –
Voor het geval je me die geeft.
En ik ben nog niet klaar
Ik ben nog niet klaar om mijn hart te verzachten
Ik ben nog niet klaar om weer kwetsbaar te zijn
Nog niet klaar om te zien dat er menselijkheid in de ogen van mijn kweller zit
Of dat degene die me pijn heeft gedaan misschien ook heeft gehuild
Ik ben nog niet klaar voor de reis
Ik ben nog niet geïnteresseerd in het pad
Ik ben bij het gebed voorafgaand aan het gebed van vergeving.
Geef me de wil om te willen vergeven
Geef me die nog niet, maar weldra.
Kan ik zelfs maar de woorden vormen:
Vergeef me?
Durf ik zelfs maar te kijken?
Durf ik de pijn die ik heb veroorzaakt onder ogen te zien?
Ik kan een glimp opvangen van al de gebroken stukken van dat fragiele ding.
Die ziel die probeert op te stijgen op de gebroken vleugels van hoop.
Maar alleen uit mijn ooghoek.
Ben ik er bang voor.
En als ik bang ben om te zien,
Hoe kan ik bang zijn om te zeggen
Vergeef me?
Is er een plek waar we elkaar kunnen ontmoeten?
Jij en ik
De plek in het midden
Waar we aan weerszijden van de lijn zitten.
Waar jij gelijk hebt,
En ik ook gelijk heb,
En wij allebei fout zijn en verongelijkt.
Kunnen we elkaar daar ontmoeten?
En op zoek gaan naar de plek waar het pad begint?
Het pad dat eindigt wanneer we vergeven.
Prayer before the prayer
By Desmond Tuto and Mpho Tutu
I want to be willing to forgive.
But I dare not ask for the will to forgive,
in case you give it to me
And I am not yet ready.
I am not yet ready for my heart to soften.
I am not yet ready to be vulnerable again.
Not yet ready to see that there is humanity in my tormentor’s eyes
Or that the one who hurt me may also have cried
I am not yet ready for the journey.
I am not yet interested in the path
I am at the prayer before the prayer of forgiveness
Grant me the will to want to forgive.
Grant it to me not yet but soon
Can I even form the words
Forgive me?
Dare I event look?
Do I dare to see the hurt I have caused:
I can glimpse all the shattered pieces of that fragile thing
That soul trying to rise on the broken wings of hope
But only out of the corner of my eye.
I am afraid of it.
And if I am afraid to see
How can I not be afraid to say:
Forgive me?
Is there a place where we can meet?
You and me
The place in the middle
Where we straddle the lines
Where you are right and I am right too
And both of us are wrong and wronged
Can we meet there?
And look for the place where the path begins
The path that ends when we forgive.
Foto: Gerthe Lamers
Roos (compassion) 3 juni 2020
